Obwód pnia: 279 cm
Wysokość: 15 m
Obwód: 195 cm oraz 164 cm (okaz dwupniowy)
Wysokość: 14 m
Na liście pomników od 2006 r.
Buk jest rozłożystym drzewem o eliptyczno-jajowatych z pofałdowanymi brzegami liśćmi, które wiosną są pokryte bladozielonymi, jedwabistymi włoskami, zmieniającymi z czasem barwę na ciemnozielony a jesienią na żółty do pomarańczowo-brązowego. Korowina buka jest szara i gładka. Owoce, zwane bukwią, to trójkańciaste, błyszczące orzechy znajdujące się po 2-3 w kolczastej okrywie. Lasy bukowe, buczyny, występują w górach i w północno-zachodniej części Polski. Przez niektórych nazywane są "świętymi przybytkami", ponieważ pomiędzy wysokimi, srebrzystymi kolumnami pni i pod kopułami koron, chroniącymi przed każdym zewnętrznym hałasem, poczuć się można jak w średniowiecznej katedrze. Przez leśników buk nazywany jest również "matką lasu", ponieważ z jego opadłych liści powstaje zasobna próchnica, owocami zaś żywi się wiele zwierząt.
