Takin miszmi (Budorcas taxicolor taxicolor)

Ssaki

Takiny należące do podgatunku miszmi, które można oglądać w Ogrodzie Zoobotanicznym w Toruniu w naturze zamieszkują wschodnie partie Himalajów, północno-wschodnie Indie oraz północną Birmę. W okresie letnim takiny łączą się w ogromne stada dochodzące do kilkuset osobników, które żerują powyżej piętra lasu na wysokogórskich łąkach powyżej 3000 m n.p.m. W trakcie chłodnych, zimowych miesięcy stado rozbija się na mniejsze grupki liczące po kilkanaście osobników, które schodzą niżej w zalesione doliny. Zwierzęta te posiadają specjalne przystosowania ułatwiające przetrwanie w zimnym, górskim klimacie. Grube futro, które chroni przed mrozem oraz duże komory nosowe z zatokami, które ogrzewają powietrze zanim trafi do płuc. Dodatkowo skóra takinów produkuje tłustą substancję, która pokrywając futro stanowi rodzaj nieprzemakalnego płaszcza. Takiny odżywiają się trawami, pędami bambusa, a także liśćmi krzewów i drzew. Chętnie zlizują również sól w celu uzupełnienia niezbędnych minerałów. Dojrzewają płciowo w wieku około 3,5 lat. Okres godowy rozpoczyna się późnym latem i w trakcie jego trwania samce mogą być bardzo agresywne. Młode takiny samice rodzą w kwietniu następnego roku. DOżywają około 16-18 lat. Ze względu na zabijanie takinów dla mięsa oraz niszczenie ich naturalnych siedlisk zostały one uznane za narażone na wyginięcie (kategoria VU) przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN). Zostały również objęte Europejską Księgą Rodowodową (ESB).

ESB
Zdjęcie takina miszmi